φθειροφάγος

-ον, Α

(κυρίως το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οἱ φθειροφάγοι

λαός τής Κολχίδος που συνήθιζε να τρώει σπόρους κουκουναριάς και τού οποίου η ονομασία οφείλεται, κατά τον Στράβωνα, στη ρυπαρότητά του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φθείρ, φθειρός + -φάγος*].